Šta je porodična psihoterapija?
Porodična psihoterapija se može definisati kao psihoterapijski pristup usmeren na promenu interakcija bračnog para, nuklearne ili proširene porodice, kao i drugih interpersonalnih sistema, u cilju otklanjanja psiholoških i psihijatrijskih problema koji ometaju funkcionisanje porodice i njenih članova (Wynne, 1988).
Porodično savetovanje usmereno je na porodicu kao celinu i njene sastavne elemente ( brak/roditeljstvo/deca). Obuhvata rad sa porodicama koje mogu imati psihološke probleme u funkcionisanju i odnosima. U okviru porodične psihoterapije koristi se sistemski pristup kako u radu sa porodicama, tako i u radu sa pojedincima. Porodica se posmatra kao živi sistem koji prolazi kroz određene razvojne faze i promene gde su ponašanja pojedinca nastala u okviru šireg porodičnog sistema. Simptomatsko ponašanje jednog člana porodice sagledava se u kontekstu cele porodice. Najčešće situacije i izazovi zbog kojih se porodice javljaju su :
- Razvojni problemi porodice i adaptacija na novonastale okolnosti sa razvojem porodice (ulazak u brak, rođenje deteta, polazak deteta u vrtić ili školu, adolescencija, razdvajanje dece i roditelja, starost roditelja i život bez dece u porodici)
- Roditeljstvo
- Separacija i razvod
- Bračni i porodični konflikti
- Gubitak i tugovanje
- Socijalna adaptacija
- Anksiozna i depresivna stanja
- Poremećaji ishrane (anoreksija, bulimija, gojaznost)
- Bolesti zavisnosti (alkoholizam, narkomanija, kockanje…)
- Traumatska iskustva i iskustva nasilja
- Emocionalni problemi dece i adolescenata
- Poremećaji ponašanja dece i adolescenata
- Individualni i profesionalni stres
Serbian 
English